Ontspullen

Martine Vos

|

12-10-2020

Wij mensen verzamelen graag. Of scheer ik nu iedereen over één kam…?

Persoonlijk hou ik erg van opruimen en ordenen. Spullen hebben een vaste plek en ‘kwijt’ bestaat niet. Er verdwijnen zelfs geen sokken in de was. (Ach ja, soms moet ik wel eens zoeken naar iets wat ik op een hele handige plek had neergelegd, alleen weet ik dan niet meer waar die handige plek ook al weer is.)

Maar toch.
Kijk ik in de kasten, kelder en op de zolder, dan zie ik vooral véél spullen. Spullen die eigenlijk maar een beetje doelloos staan te wachten, te wachten op wat?

Ontspullen is een hippe term. Tik het woord in op een internetzoekmachine en je hebt meteen een heleboel hits: Ontspullen voor beginners, Ontspullen in 52 weken, Zelfhulpboek voor ontspullen, etc.etc.
Je kan er ook een coach voor inschakelen, waarschijnlijk heet dat een ‘ontspul-coach’.
Het is blijkbaar niet niks tot héél moeilijk om te ontspullen. Wij mensen zitten blijkbaar tot onze oren in de spullen maar kunnen er ook geen afstand van doen. Is dat ook zo? Persoonlijk denk ik dat dit heel persoonlijk is.

Zo’n zes jaar geleden zijn we van een ruime eengezinswoning met 4 grote slaapkamers en zolder met veel opbergruimte naar een klein huisje verhuisd met een klein zoldertje en kelder. Vlak voor de verhuizing heb ik heel veel spullen weggedaan, weggegeven en naar de kringloop gebracht. Blijkbaar was ik heel hip bezig; ik was aan het ontspullen!

En ja, in het nieuwe huis greep ik wel eens mis naar het één of ander; ontspuld (ik zie het toch echt als een werkwoord en vervoeg het dus maar)

Nu gaan we verhuizen naar een huis op wielen van ongeveer 7m lang en 2,5m breed. Daarin slapen, koken, studeren en leven we. Geen ruimte voor een grote kledingkast, opbergkast, keukenkastjes of andere opbergmogelijkheden. Alleen het meest noodzakelijke kan mee.
Dat is geen ramp, totaal niet. Alleen ‘Wat is het meest noodzakelijke?
Het moet dus kunnen, maar eerst ontspullen

Zodra ik wist dat we echt in een camper gaan wonen, heb ik mijn spullen met een andere blik bekeken. Niks is volgens de laatste mode of trend, en dat is het ’em nu juist.
Dat gele kruikje? Ooit meegenomen na een heerlijke tijd in de Provence. Die glazen fles? Daar hebben opa en mijn moeder nog wijn in gemaakt. Die kruik stond vroeger bij ons in de vensterbank. Het wollen kleed aan de muur komt uit Turkije. Het vrolijke gele kastje was ooit een donkergroen kastje en stond ergens te verstoffen. Zo kan ik eigenlijk over alle spullen in huis wel wat vertellen.

3 keer slikken en er dan naar kijken in eeuwigheidsperspectief. Als je tijd daar is, kan je ook niks meenemen. Ook niet je waardevolle souvenirs of je spullen met aandenken aan waardevolle momenten.

Maar zomaar alles wegdoen is ook geen optie. Er zijn spullen die niet in het rijtje van ontspullen passen. Fotoalbums, Schilderijen geschilderd door mijn moeder, zusje en goede vriend, bepaalde boeken, spullen van Jonathan en spullen van vroeger. Wel zijn deze spullen geminimaliseerd, in plaats van 3 dozen, 1 doos van vroeger.

Eerst maar eens het één en ander op Marktplaats gezet. Marktplaats is ideaal om te ontspullen, de kringloop trouwens ook. Maar dan niet even rondsnuffelen en dan net dat ene, boek, vaasje, kledingstuk meenemen. Kostte bijna niets….

Dat liep erg vlot, zo vlot dat ik er gewoon dagelijks druk mee was. De kringloopwinkels waren gesloten vanwege de huidige crisis. De Marktplaats handel bloeide op. Dagelijks werden er spullen opgehaald en bracht ik pakketten weg.

Veel losse kleine spullen gingen naar een grote rommelmarkt. En ja, daar ging dat gele kruikje uit de Provence, de koper was er erg blij mee, een zonnestraal uit Frankrijk.

En nu zijn héél veel spullen weg, de kasten zo goed als leeg, evenals de zolder en de kelder. De spullen die meegaan in de camper staan nog in de kasten. De spullen die we gaan opslaan, brengen nu nog wat gezelligheid in huis.

Het klinkt misschien gek, maar heel veel moeite kost het me niet om te ontspullen. Daar kijk ik zelf met verbazing naar. Hoe kan dat? Het zijn geen spullen die ik zomaar voor het mooi ergens heb gekocht in een trendy woonwinkel. Het was meer schatgraven in de kringloop, een gezellige rommelmarkt of een souvenir hier of daar vandaan.

Spullen met een verhaal.

Schatten.

De Bijbel zegt ook iets over deze schatten. Meestal gaat het over ‘de schatten van de koning’ of ‘de schatten van het huis des Heeren’ In Spreuken verhaalt Salomo dat je oren de wijsheid doen opmerken en deze wijsheid zoekt en naspeurt als verborgen schatten. Jeremia en Ezechiël vertellen dat de veelheid van schatten hoogmoedig kan maken. In Mattheüs 6:19-21 lezen we: ‘Vergadert u geen schatten op de aarde, waar ze de mot en de roest verderft, en waar de dieven doorgraven en stelen, maar vergadert u schatten in de hemel, waar ze noch mot noch roest verderft, en waar de dieven niet doorgraven noch stelen; Want waar uw schat is daar zal ook uw hart zijn.’ De Heere Jezus zegt in de gelijkenis van de man die zijn schuren af wilde breken om grotere te bouwen, maar stierf in die nacht;’ Alzo is het met dien, die zichzelven schatten vergadert, en niet rijk is in God.’ Jakobus zegt: ‘Uw goud en zilver is verroest; en hun roest zal u zijn tot een getuigenis, en zal uw vlees als een vuur verteren; gij hebt schatten vergaderd in de laatste dagen.’

In Haggaï 2:9 staat: ‘Mijn is het zilver, en Mijn is het goud, spreekt de Heere der heirscharen.’ en in Psalm 50 staat: ‘Want al het gedierte is Mijn, het vee op duizend bergen.’

Alles is dus van God, we hebben eigenlijk alles te leen….

Dat is allemaal nogal niet wat. Heftige woorden. Betekent dat dan dat we alles maar weg moeten doen? Of dat we het helemaal niet gezellig mogen maken in huis?
Daar gaat het hier niet om. Maar waar ligt ons hart? Hoeveel tijd steken we in het mooi maken en houden van ons huis? Hoe belangrijk vinden we het om een trendy huis te hebben? Of zijn we bang wat anderen ervan zeggen als we niet meedoen met de rest?

Hoe belangrijk is het om de juiste kleur op de juiste tijd op de muur te smeren? Waarom moeten eigenlijk zelfs alle accessoires het veld ruimen als er een andere kleur op de muren komt? Waarom wordt de term ‘dat kan echt niet meer’ zo vaak gezegd als het om interieur of mode gaat? Waarom ‘kan dat echt niet meer’? Gaat het er dan niet om wat jij zelf leuk vindt in huis en waar je zelf waarde aan hecht? Of wat jij zelf leuk en prettig vindt om te dragen?

Zomaar wat vragen die naar boven komen tijdens het lezen in de Bijbel, schatten verzamelen, je hoofd en hart vullen, je tijd door de vingers laten glippen..

Nu weer even terug naar mijzelf, naar onze situatie. Eerder schreef ik al dat het me meeviel om spullen, ook de spullen met een verhaal, weg te doen. Toch is dat dubbel, ook dat heeft een keerzijde. Schatgraven en schatten weer wegdoen. Een beetje weemoedig wordt ik er soms van. Het is net of ik op deze manier periodes afsluit.

En ach m’n boeken. Dat is nog het meest lastige. Ik hou van boeken, goede boeken, goed geschreven boeken, boeken met een echte boodschap en literair sterk, oude literatuur uit begin 1900, waargebeurde verhalen, en goed geschreven gedichten met een boodschap (geen rijmelarij) Daar heb ik dan ook rijen van staan.
Ook hier geldt hetzelfde 3x slikken en het bekijken in het eeuwigheidsperspectief.
Natuurlijk doet het pijn om bepaalde dingen echt weg te doen, maar hier is de keerzijde de vreugde die de Heere in mijn hart geeft. De vreugde van Hemzelf en de blijdschap in Hem, de vrede die Hij geeft in deze dubbele tijd.
Dat maakt het voor mij makkelijk om te ontspullen.

De zoekmachine op internet geeft als hit bij ontspullen ook dat ‘ontspullen ruimte geeft in huis en ruimte in het hoofd. Rust.’ Dat is bij veel mensen de reden om te ontspullen.
Het is inderdaad héérlijk om zoveel (ongebruikte) spullen op te ruimen.
Ik sta ervan te kijken dat, in mijn ogen waardeloze spullen veel geld opleveren en dat in mijn ogen waardevolle spullen zo weinig opleveren.

Dat is het leven.

Laat nou net de boekenserie die ik eigenlijk in mijn hart niet kwijt wilde, het eerst verkocht zijn. Het gele kastje dat ik dan toch maar op Marktplaats heb gezet, dezelfde dag verkocht.

Dat is ook het leven.

Delen