Volg ons op YouTube

Want een Kind is ons geboren

Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij is op Zijn schouder; en men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raad, Sterke God, Vader der eeuwigheid, Vredevorst, Jes. 9:5.’

Terugkijkend op de periode in het donkere Afrika, spraken de woorden uit Jesaja 9, mij bijzonder aan. ‘Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien; degenen die wonen in het land van de schaduw des doods, over dezelve zal een licht schijnen, Jers. 9:1.’ Wat een diepe duisternis vervult en overschaduwt het leven van hen die leven buiten Christus. Israël, het volk van God leefde in diepe duisternis, doordat zij de bron van leven verlaten hadden. Zij verkozen zichzelf eigengemaakte goden, leunde op de volken rondom hen en hadden ten diepste God niet nodig. Toch leefden er temidden van dit in duisternis verkerend volk, een groot aantal mensen dat uitzag naar de komst van de lang beloofde Messias. Zij leunden op de belofte dat een groot licht over hen zou schijnen. De meesten van hen die leefden bij de rijke schaduwen onder het eerste Testament, zoals de feesten en de tabernakel- en tempeldienst met haar verschillende offers, hebben de vervulling in de Heere Jezus Christus niet gezien. Zij zagen geen heerlijkheid in Hem, zij hadden geen behoefte aan een leidende Borg. Zij wilden een koning die hen van het Romeinse juk zou verlossen en geen Koning, Die zou regeren over hun hart en leven. Van hen wordt gezegd, zij hebben de duisternis liever gehad dan het Licht, want hun werken waren boos (Joh. 3:19).

Toch zijn er velen geweest die door Gods genade het leven vonden in de Heere Jezus. Hun hart en leven hongerde naar een Zaligmaker en vonden hun zaligheid in de Heere Jezus. Johannes de Doper had van Hem gesproken, de mensen oproepende zich te bekeren. Johannes wees van zichzelf af op het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt. Hij mocht Jezus dopen en als het ware zijn werk overgeven in de handen van de gezegende Zaligmaker. Jezus werd na Zijn doop weggeleid in de woestijn om van de duivel verzocht te worden en hem te overwinnen. Johannes werd gevangen genomen en later onthoofd. Als de Heere Jezus hoort dat Johannes gevangen genomen is vertrekt Hij naar Kapérnaüm, waarmee we de profetie van Jesaja in vervulling zien gaan.‘En Nazareth verlaten hebbende, is komen wonen te Kapérnaüm, gelegen aan de zee, in de landpalen van Zebulon en Naftali; Opdat vervuld zou worden hetgeen gesproken is door Jesaja, den profeet, zeggende: Het land Zebulon en het land Naftali, aan den weg der zee, over de Jordaan, Galiléa der volken: Het volk dat in duisternis zat, heeft een groot licht gezien; en dengenen die zaten in het land en de schaduw des doods, denzelven is een licht opgegaan. Van toen aan heeft Jezus begonnen te prediken en te zeggen: Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen, Matth. 4:13-17.’

Het Licht is ontstoken in de duistere nacht die deze wereld overschaduwde. Jesaja zag het Licht al van verre en zichzelf verblijdende, profeteerde hij van het Kind dat komen zou, alsof het al geboren was. ‘Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij is op Zijn schouder; en men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raad, Sterke God, Vader der eeuwigheid, Vredevorst, Jes. 9:5.’ Glorie aan God, Hij de Almachtige, de Rechtvaardige, Genadige en Barmhartige, heeft in Zijn ondoorgrondelijke liefde Zijn Zoon gegeven, opdat zondaren weer aangenomen konden worden tot zonen en dochters. De duisternis, waarin wij door eigen zonden gehuld zijn, wordt doorbroken door het Licht dat gekomen is om te bestralen, die in duisternis gevangen zijn. Dat Licht openbaart de zwartheid van ons zondige bestaan en vertelt ons hoe Gods genade overvloeiende is voor allen die komen tot Hem, Die het gezegd heeft: ‘Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeit en belast zijt en Ik zal u rust geven, Math. 11:28.’

Er zijn maar twee reacties mogelijk, of wij omhelzen dankbaar Zijn liefde of wij verwerpen Zijn liefde en gaan door op onze eigen gekozen weg.

Lieve vrienden, er is geen derde mogelijkheid. Het is of door Jezus, onze Verlosser, verzoend met God onze hemelse Vader. Of wij verwerpen Jezus, verkiezen onze eigen weg te gaan en dienen daarmee koning satan, om straks te verschijnen voor Jezus, Die zal rechten en zal wegwerpen in de poel van vuur en sulfer.

Het is mijn wens dat een ieder die dit leest, ernstig nadenkt over de diepe werkelijkheid van deze Bijbelse boodschap. Een schoolmeester wil dat zijn leerlingen doen wat hij zegt. Wij hebben de overheid te gehoorzamen zolang zij niet ingaan tegen Gods Woord. Kinderen hebben hun ouders te gehoorzamen en zo hebben wij mensen, boven alles God onze Schepper te gehoorzamen en te dienen op de wijze zoals Hij ons dat voorschrijft. Ik ben bang dat we vandaag de dag meer waarde hechten aan dat wat anderen doen, dan aan dat wat God ons gebied. Ook in de kerken en verschillende gemeenten volgt en verheft men de traditie zo vaak boven het geschreven Woord van God. In ons denken is de traditie iets geworden dat bij God vandaan komt. Ongemerkt houden we zo zondige dingen vast en menen daarmee God te behagen. Er is ook een tendens waarbij men alle traditie loslaat, om opnieuw te beginnen, men verkiest een zogenaamde vrijheid boven een juk en werpt daarmee, maar al te vaak, ook Gods principes overboord. Het lust mij niet om in details te treden. Laten wij, een ieder persoonlijk, God om licht vragen over ons leven, in het verlangen om te leven tot eer van Hem.

Terwijl ik dit schrijf besef ik dat velen van u zich voorbereiden op het zogenaamde kerstfeest, het feest waarbij u de geboorte van de Heere Jezus overdenkt. Ik weet dat dit feest en alle zogenaamde christelijk feesten zo’n grote rol in het denken heeft ingenomen, dat het vaak al als zondig ervaren wordt om er kritiek op te leveren. Toen ik er met mijn vrouw en kind achter kwam, van welke goddeloze heidense oorsprong het zogenaamde Sinterklaasfeest is, konden wij het niet langer meer als onschuldig zien. Toch brengt het in familie en vriendenkring verwarring en opstand als we breken met de traditie. Als gezin hebben wij ervaren dat Gods zegen en Zijn vrede zo veel meer waard is dan de zogenaamde feestvreugde van de traditie.

Toen ik de Heere Jezus als mijn persoonlijke Zaligmaker mocht leren kennen, ging Gods heilsplan, pas echt, voor mij leven. De nederige geboorte van de Heere Jezus Christus, Zijn handel en wandel op deze zondige aarde, Zijn diepe lijden en sterven, Zijn opstanding uit de doden en Zijn hemelvaart, werden mijn dagelijkse overdenking. Hoe heerlijk is Zijn Naam. Geen heidense kalender die mij voorschrijft wat ik moet vieren en hoe ik mij moet voelen. God te volgen door Zijn Geest geleid, dat is werkelijke feestvreugde, vrijheid en hemelse blijdschap. Lieve vrienden, ik wil u niet kwetsen, ik wil niet schoppen en niet afgeven maar hoop duidelijk te maken waar het in dit korte leven, werkelijk om gaat.

Al honderden jaren voor de komst van de Heere Jezus, was het een heidense gewoonte om een boompje uit het bos te halen en dat op te tuigen. God verbied ons om deze heidense gewoonte na te volgen. ‘Zo zegt de HEERE: Leert den weg der heidenen niet, en ontzet u niet voor de tekenen des hemels, dewijl zich de heidenen voor dezelve ontzetten. Want de inzettingen der volken zijn ijdelheid; want het is hout dat men uit het woud gehouwen heeft, een werk van des werkmeesters handen met de bijl. Men pronkt het op met zilver en met goud; zij hechten ze met nagelen en met hamers, opdat het niet waggele, Jer. 10:2-4.’

Later vierden de heidenen het zonnewende feest. Op dit midwinterfeest tijdens de overgang van de kortste en donkerste dagen naar de komst van de zon, vierde men feest met de midwinterboom en veel kaarslicht. De afgoden werden aangeroepen en de boze geesten verjaagt door middel van het luiden van klokken. De Romeinen vierde het feest van Sol Invictus de heilige zonne god.

Keizer Constantijn de Grote zorgde er in de vierde eeuw voor dat de geboorte van de Heere Jezus gevierd zou worden op de heidense feestdag, het zonnefeest op 25 en 26 december.

Daarvoor werd de geboorte van de Heere Jezus nooit specifiek herdacht. Hij zorgde er eveneens voor dat de zondag, de dag naar de zonnegod genoemd, in het vervolg de dag van rust zou zijn. De kaarsen, de kransen, de kerstboom, de cadeautjes en het hele kerstfeest, is niets anders dan een heidens feest in een christelijk jasje. Als God de mens oproept om zich te bekeren van het heidendom, en de afgoden met al haar rituelen te verbranden, dan hebben wij daar vandaag onze eigen traditionele gedachten en invulling aan gegeven. Kan deze eigen invulling God behagen?

Maar is de Heere Jezus dan niet op 25 december geboren in een stal in Bethlehem? Het antwoord is eenvoudig, nee. Tijdens de volkstelling die Keizer Augustus opgezet had, was het enorm druk rond Jeruzalem. Het tijdstip van de volkstelling viel samen met het Loofhuttenfeest, in het najaar. Ieder huishouden in Israël had aan of bij het huis een sukkot (hut of tabernakel) gemaakt, waarin zij dachten aan de veerig jaar dat zij in de woestijn gezworven hadden tussen Egypte en Kanaän. Nu, toen Jozef en Maria in Bethlehem aankwamen was er geen plaats in de herberg. Maria kon daar niet zijn, omdat de bevalling haar onrein maakte volgens de reinheidswetten (Lev. 12). In deze context zien we Jozef en Maria naar alle waarschijnlijkheid hun intrek nemen in een loofhut. Daar wordt Jezus het Licht van de wereld, de lang beloofde Zaligmaker geboren. Hij wordt in doeken gewikkeld en als het brood des levens, gelegd in een, daar voorhanden zijnde, reine broodbak (‘phatne). Hijzelf heeft het gezegd: ‘Ik ben het levende Brood Dat uit den hemel nedergedaald is; zo iemand van dit Brood eet, die zal in der eeuwigheid leven. En het brood dat Ik geven zal, is Mijn vlees, hetwelk Ik geven zal voor het leven der wereld, Joh. 6:51.’ Hier in Bethlehem, dat broodhuis betekent, openbaart God de Vader ons het Brood des levens, opdat hongerigen vervult zouden worden. Te midden van de offerlammeren die in deze streek gehouden werden, zien we Het ware offer Lam, dat de zonde der wereld wegneemt, Zijn Naam is Jezus, want Hij zal Zijn volk zalig maken van hunne zonden.

Kom vrienden, een stal of een loofhut, een voerbak of een broodbak, zie af van al het aardse, het zal ons niet vervullen, zie op Jezus en laat Zijn liefdevolle vrede ons hart vervullen. ‘Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij is op Zijn schouder; en men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raad, Sterke God, Vader der eeuwigheid, Vredevorst, Jes. 9:5.’ Hij regeert en is ong gegeven opdat wij in vrede onder zijn heerschappij zouden leven. Zijn Naam is Wonderlijk, ja al wat aan Hem is is zo begeerlijk, zo wonderbaar. De dicipelen riepen het uit: ‘Wie is toch Deze’, Hij de Schepper van hemel en aarde, bestrafte de wind, bestrafte de duivel, genas de zieken en deed doden opstaan. In Zijn Wonderlijke Naam vinden dode zondaren het leven. ‘Zie, Ik ben de HEERE, de God van alle vlees; zou Mij enig ding te wonderlijk zijn? Jer. 32:5.’ Zijn Naam is Raad, ‘Raad en het wezen zijn Mijne; Ik ben het Verstand, Mijne is de sterkte, Spr. 8:14.’ Laten wij ons oog richten op de Heere Jezus, Hij zal raad geven. ‘Ik zal u onderwijzen, en u leren van den weg dien gij gaan zult; ik zal raad geven, mijn oog zal op u zijn, Ps. 32:8.’ Hij is de Sterke God, Die het oordeel gedragen heeft in onze plaats. Hij heeft de satan en de dood overwonnen, wie is een God als Hij? ‘Zingt vrolijk Gode, onze Sterkte; juicht den God Jakobs, Ps. 81:2.’ Hij is de Vader der eeuwigheid, het eeuwige Leven zoals Johannes getuigt: ‘Want het Leven is geopenbaard, en wij hebben Het gezien, en wij getuigen en verkondigen ulieden dat eeuwige Leven, hetwelk bij den Vader was en ons is geopenbaard. Van eeuwigheid tot eeuwigheid is Hij God en in Hem vinden wij het Leven, 1 Joh. 1:2.’ Zijn Wonderlijke Naam is Vredevorst. Buiten Hem is er geen vrede maar in Hem is een volle oceaan van vrede, vreugde en blijdschap van nu tot in alle eeuwigheid. Want Hij is onze Vrede. ‘Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet gelijkerwijs de wereld hem geeft, geef Ik hem u, Joh. 14:27a.´ O welk een wonderbaar feit dat Jezus in de wereld gekomen is, om te zoeken en zalig te maken dat verloren is. Is Hij ook uw blijdschap? Is de duisternis van uw bestaan, doorbroken door het Goddelijke Licht van deze Jezus? Kom tot het Licht en vindt het Leven in Hem en Hem alleen. Amen

‘t Hoofd omhoog, de Heer zal komen.

Hij komt met bazuingeschal;

zijn bevel wordt dra vernomen;

ja, Hij komt, die komen zal.

Geest en bruid, zij roepen samen:

kom, o bruidegom en hoofd,

schenk vervulling op het amen;

doe zoals U hebt beloofd!

Als een kind werd U geboren

op de dag, door God bepaald.

Satan heeft zijn macht verloren,

maar de prijs hebt U betaald.

In een weg van smart en lijden

bracht U ons verlossing aan;

slechts verneed’ring, smaad en strijden

vond U op uw levensbaan.

Maar U komt, U haalt in luister

uwe bruid van de aarde af;

U werpt Satan in de kluister,

en aanvaardt de heersersstaf.

Heerlijk delen we in uw ere,

in uw grootheid, nooit aanschouwd.

Schitt’rend straalt Uw glorie, Heere

zoals nimmer is ontvouwd.

Blijde hoop, met U te leven

in uw heerlijkheid, o Heer.

Eeuwig uwe troon te omgeven,

daar te zijn uw kroon en eer.

Daar, in uwe troon gezeten,

aan des vijands macht ontrukt,

is het leed der aard’ vergeten,

dat ons, pelgrims, hier vaak drukt.


Wilco Vos 17-12-2014 Veenendaal