Woorden van Jezus – Het bloed van het Nieuwe Testament

‘En als zij aten, nam Jezus het brood, en gezegend hebbende,
brak Hij het en gaf het den discipelen en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn
lichaam. En Hij nam den drinkbeker, en gedankt hebbende, gaf hun dien,
zeggende: Drinkt allen daaruit. Want dat is Mijn bloed, het bloed des Nieuwen
Testaments, hetwelk voor velen vergoten wordt, tot vergeving der zonden. En Ik
zeg u, dat Ik van nu aan niet zal drinken van deze vrucht des wijnstoks, tot op
dien dag wanneer Ik met u dezelve nieuw zal drinken in het Koninkrijk Mijns
Vaders. En als zij den lofzang gezongen hadden, gingen zij uit naar den
Olijfberg, Matth. 26:26-30.’

Nadat alle dingen gereed zijn, heeft Jezus het brood genomen,
het gezegend en gebroken en aan Zijn discipelen gegeven met de woorden: ‘Neemt,
eet, dat is Mijn lichaam.’ Het ongezuurde brood zag op het ongezuurde of
niet zondige lichaam, dat verbroken zou worden voor de zonden van de mensen.
Nog even en het lichaam van Jezus, dat als het Brood des Levens uit de hemel is
gekomen, zal gelegd worden in het graf. Eens werd Hij als een brood in doeken
gehuld en in de kribbe gelegd, nu zou Hij, terwijl het feest van ongezuurde
broden gevierd wordt, als het ongezuurde brood in doeken gehuld in het graf
gelegd worden. Hij nam ook de drinkbeker, dankte en gaf ook die aan Zijn
volgelingen met de woorden: ‘Drinkt allen daaruit. Want dat is mijn bloed,
het bloed des Nieuwen Testaments, hetwelk voor velen vergoten wordt, tot
vergeving der zonden.’ De vrucht van de wijnstok, zag op het bloed van
Christus dat vloeien zou, het bloed van het Nieuwe Verbond. Het was de laatste
keer dat Jezus met de Zijnen de drinkbeker dronk. Hij nam als het ware
afscheid, maar niet voorgoed, Hij wees hen op de tijd die komen zou waarbij zij
samen, in het Koninkrijk van de Vader, opnieuw de vrucht van de wijnstok
genieten zouden.

‘Doet dat tot Mijn gedachtenis, Luk. 22:19.’ Zo heeft Jezus gesproken. Hij liet
de wereld niet achter in het duister, nee, de mensen bleven niet achter met de
grote vraag hoe zij ooit met God verzoend zouden kunnen worden. Hij heeft
gezegd dat Zijn bloed vergoten zou worden voor velen tot vergeving der zonden.
Het zijn de zonden die scheiding maken tussen God en de mens, en alleen het
bloed van Christus kan die scheiding wegnemen. Paulus heeft van Christus
gesproken: ‘In Denwelken wij de verlossing hebben door Zijn bloed, namelijk
de vergeving der zonden, Kol. 1:14.’ Eenieder die gelooft dat Christus Jezus
gekomen is om zondaren zalig te maken en in Hem het vertrouwen stellen, Hem
liefhebben boven alles en in Zijn voetstappen wandelen, mogen zeker zijn van de
vergeving van de zonden. ‘Want God heeft Zijn Zoon niet gezonden in de
wereld, opdat Hij de wereld veroordelen zou, maar opdat de wereld door Hem zou
behouden worden, Joh. 3:17.’ Zalig worden is zo eenvoudig, het is niet
langer vertrouwen op eigen kracht en inzicht, niet langer zoeken naar vrede en
bevrediging in de dingen van deze tijd maar in de weg van bekering en geloof
geheel vertrouwen dat ons al onze zonden om Christus Jezus vergeven zijn. ‘Die
in den Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; maar die den Zoon
ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem,
Joh. 3:36.’

Toen de Heere Jezus de drinkbeker gaf, sprak Hij over het
bloed van het Nieuwe Testament of het Nieuwe Verbond. Het is goed om daar wat
over na te denken. Wat bedoelde de Heere Jezus daar nu precies mee?

Nadat Jezus is opgestaan en opgevaren naar de hemel, heeft
Hij Zichzelf aan Johannes geopenbaard. We lezen in Openbaring 1:5. ‘En van
Jezus Christus, Die de getrouwe Getuige is, de Eerstgeborene uit de doden, en
de Overste der koningen der aarde. Hem, Die ons heeft liefgehad, en ons van
onze zonden gewassen heeft in Zijn bloed.’ Onze zonden zijn gewassen in
Zijn bloed, om beter te begrijpen wat het Oude en (ver)Nieuw(d)e verbond ons
leert zullen we wat door de Bijbel bladeren, met als uitgangspunt de woorden
uit Hebreeën 9:22: ‘En zonder bloedstorting geschiedt er geen vergeving.’

We zullen ontdekken dat het Nieuwe Verbond niet een losstaand
verbond is maar een Vernieuwd Verbond. Toen Adam en Eva zondigden tegen God
door meer geloof te hechten aan de woorden van de duivel dan aan de woorden van
God, heeft er voor het eerst bloed gevloeid. Bloed van een dier dat moest
sterven om Adam en Eva te bekleden. We lezen van een bloedig offer dat Abel
bracht. Ook Abraham, Izak en Jakob, brachten offers, dit waren offers waarmee
God gedankt en gediend werd. Het offer van Abraham, waarbij hij in plaats van
Izak, een ram mocht offeren, wees heen naar het plaatsvervangend offer dat God
zou brengen in Jezus Christus. Toen het volk Israël uit de slavernij van Egypte
verlost werd, vloeide er bloed van lammeren waarachter zij veilig schuilden
tegen het verderf, dat kwam over allen die niet schuilden achter het bloed.
Toen het volk in de woestijn kwam sloot God een verbond met hen. Zoals een man
in die tijd een huwelijksacte opstelde en gaf aan zijn vrouw, zo gaf God hen Zijn
woorden. Toen Mozes, die de woorden van God tot het volk mocht spreken, al de
woorden en rechten had uitgesproken zei het volk als met één stem: ‘Al deze
woorden, die de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen.’ Mozes schreef al
de woorden van de HEERE op en bouwde een altaar. Om dit “ja-woord” te
bevestigen werden er brandoffers en dankoffers geslacht. De helft van het bloed
werd over het altaar gegoten. Mozes nam het boek des verbonds en las het aan
het volk voor, opnieuw bevestigde het volk te zullen gehoorzamen, waarop Mozes
het bloed nam en het sprengde op het volk met deze woorden: ‘Ziet, dit is
het bloed des verbonds, hetwelk de HEERE met ulieden gemaakt heeft over al die
woorden, Ex. 24:8.’

Het is heel belangrijk om op te merken dat God niet gesproken
heeft over offers maar over gehoorzaamheid. In Jeremia 7:22,23 lezen we: ‘Want
Ik heb met uw vaderen, ten dage als Ik hen uit Egypteland uitvoerde, niet
gesproken, noch hun geboden van zaken des brandoffers of slachtoffers. Maar
deze zaak heb Ik hun geboden, zeggende: Hoort naar Mijn stem, zo zal Ik u tot
een God zijn, en gij zult Mij tot een volk zijn; en wandelt in al den weg, dien
Ik u gebieden zal, opdat het u welga.’ Pas als het volk het verbond
verbreekt door het maken van en het knielen voor het gouden kalf, worden de
offers van verzoening ingesteld. We horen Mozes roepen: ‘Heere! indien ik nu
genade gevonden heb in Uw ogen, zo ga nu de Heere in het midden van ons, want
dit is een hardnekkig volk; doch vergeef onze ongerechtigheid en onze zonde, en
neem ons aan tot een erfdeel! Ex. 34:9.’ Dan horen we als antwoord: ‘Zie,
Ik maak een verbond; voor uw ganse volk zal Ik wonderen doen, die niet
geschapen zijn op de ganse aarde, noch onder enige volken; alzo dat dit ganse
volk, in welks midden gij zijt, des HEEREN werk zien zal, dat het schrikkelijk
is, hetwelk Ik met u doe, Ex. 34:10.’ Met daarbij de ernstige oproep om
geen verbond aan te gaan met de inwoners van het land waarnaar zij op weg zijn.
De afgoden moeten uitgeroeid worden, nooit mogen zij voor hen buigen of hun
offervlees eten en zich ook niet vermengen met hun dochters (vers 15,16).

Maar helaas, het volk heeft zich niet gehouden aan de
voorwaarden van het verbond, we lezen in Jeremia 11:10: ‘Zij zijn
wedergekeerd tot de ongerechtigheden hunner voorvaderen, die Mijn woorden
geweigerd hebben te horen; en zij hebben andere goden nagewandeld, om die te
dienen; het huis Israëls en het huis van Juda hebben Mijn verbond gebroken, dat
Ik met hun vaderen gemaakt heb.’ Na het breken van het verbond, heeft God
de instelling en de wetten van de offers van verzoening gegeven, waarbij het
bloed van de dieren heen wees naar de komende Christus, Die als een Lam
geslacht zou worden. ‘Waartoe is dan de wet? Zij is om der overtredingen wil
daarbij gesteld, totdat het zaad zou gekomen zijn, dien het beloofd was; en zij
is door de engelen besteld in de hand des Middelaars, Gal. 3:19.’ Om nu te
komen tot het Vernieuwde Verbond lezen we de woorden uit Jeremia 31:31-33: ‘Ziet,
de dagen komen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het
huis van Juda een nieuw verbond zal maken; Niet naar het verbond, dat Ik met
hun vaderen gemaakt heb, ten dage als Ik hun hand aangreep, om hen uit
Egypteland uit te voeren, welk Mijn verbond zij vernietigd hebben, hoewel Ik
hen getrouwd had, spreekt de HEERE; Maar
dit is het verbond, dat Ik na die dagen met het huis van Israël maken zal,
spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven, en zal die in hun
hart schrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk
zijn.’

Wij moeten goed begrijpen dat het Nieuwe Verbond niets te
maken heeft met het afschaffen van Gods heilige wetten die ons vertellen hoe
Hij wil dat we wandelen zullen, maar het laat ons zien dat het bloed van het
Oude Verbond tot vergeving van de zonden, is vervangen door het bloed van het
Nieuwe Verbond. Christus is het Lam dat geslacht moest worden om zondaren vrij
te kopen van de schuld op het overtreden van Gods geboden, om hen te leren
wandelen in vrijheid en gehoorzaamheid aan de geboden, waarbij Gods heilige
wet, door Gods Geest, in de harten wordt geschreven. ‘Toen sprak Hij: Zie,
Ik kom, om Uw wil te doen, o God! Hij neemt het eerste weg, om het tweede te
stellen, Hebr. 10:9.’ Onderzoek de Hebreeënbrief om te ontdekken wat het
bloed van het Verbond betekent. ‘Als iemand de wet van Mozes heeft te niet
gedaan, die sterft zonder barmhartigheid, onder twee of drie getuigen; Hoeveel
te zwaarder straf, meent gij, zal hij waardig geacht worden, die den Zoon van
God vertreden heeft, en het bloed des testaments onrein geacht heeft, waardoor
hij geheiligd was, en den Geest der genade smaadheid heeft aangedaan? Hebr.
10:28,29.’

Vrienden, het is mijn verlangen dat we opnieuw gaan ontdekken
wat de boodschap van de Bijbel is. Dat zondaren die verlangen naar verlossing
van schuld en zonden, Christus leren kennen als hun Zaligmaker Die volkomen
betaald heeft met Zijn bloed, opdat zij met Paulus zullen zeggen: ‘In Welken
wij hebben de verlossing door Zijn bloed, namelijk de vergeving der misdaden,
naar den rijkdom Zijner genade, Ef. 1:7.’ En dat er tegelijk een bekering
plaatsvindt van het te kort doen aan de betekenis van Christus offer en het gestorte
bloed. Waarbij het Oude Verbond als iets kwaads wordt afgeschilderd en
gedegradeerd is tot een systeem waarbij de mens gebonden zou zijn, terwijl het
bloed van het Nieuwe Verbond wordt voorgesteld als een bevrijding van Gods
wetten. Terwijl het bloed van Christus ons bevrijd van schuld en zonden om in
een nieuw leven te wandelen, wat verlangt naar het volkomen gehoorzamen aan
Gods heilige wil. Dan zeggen we met Paulus: ‘Ik ben met Christus gekruist;
en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij; en hetgeen ik nu in
het vlees leef, dat leef ik door het geloof des Zoons van God, Die mij
liefgehad heeft, en Zichzelven voor mij overgegeven heeft, Gal. 2:20.’

Met Petrus wil ik jou, u en mijzelf oproepen: ‘Als
gehoorzame kinderen, wordt niet gelijkvormig aan de begeerlijkheden, die te
voren in uw onwetendheid waren; Maar gelijk Hij, Die u geroepen heeft, heilig
is, zo wordt ook gijzelven heilig in al uw wandel; Daarom dat er geschreven is:
Zijt heilig, want Ik ben heilig, 1 Petr. 1:14-16.’ Waarbij we eindigen met
de woorden van Jezus: ‘Die onrecht doet, dat hij nog onrecht doe; en die
vuil is, dat hij nog vuil worde; en die rechtvaardig is, dat hij nog
gerechtvaardigd worde; en die heilig is, dat hij nog geheiligd worde…. Zalig
zijn zij die Zijn geboden doen, opdat hun macht zij aan de Boom des levens, en
zij door de poorten mogen ingaan in de stad, Openb. 22:11,14.’ Zie het Lam
Gods, dat de zonden der wereld wegneemt. En verblijdt u in Hem, Die gezegd
heeft: ‘Doet dat tot Mijn gedachtenis.’ Amen. 

Wilco Vos Veenendaal 02-02-2020